Zawróć i uciekaj
Ali była piękną, inteligentną i utalentowaną nastolatką, wychowywaną przez kochających rodziców. Pewnego dnia, po skończonych lekcjach, z jakiegoś powodu postanowiła spróbować heroiny. Rodzice zauważyli zachodzące w niej zmiany i wysłali ją do ośrodka rehabilitacyjnego, gdy Ali przyznała się do swego postępowania. Po zakończeniu leczenia zapytali ją, co poradziłaby swoim koleżankom i kolegom, którzy próbują narkotyków. Jej rada brzmiała: „Po prostu zawróćcie i uciekajcie”. Uważała, że samo powiedzenie „nie” nie wystarczy.
Więcej niż woda
Jednym z moich pierwszych dziecięcych wspomnień z kościoła była sytuacja, gdy pastor chodził wzdłuż rzędów i zachęcał nas, abyśmy „pamiętali o wodzie chrztu”. Pamiętać o wodzie?—pytałem siebie. Jak można o niej pamiętać? Potem zaczął spryskiwać wszystkich wodą, co dla małego dziecka było jednocześnie ekscytujące i niejasne.
Nie karm trolli
Czy słyszałeś kiedyś wyrażenie „nie karm trolli”? „Trolle” to nowy problem w dzisiejszym cyfrowym świecie. Są to internauci, którzy nieustannie i świadomie wysyłają posty w postaci jątrzących i szkodliwych komentarzy w wiadomościach lub na forach internetowych. Ignorowanie ich—unikanie „karmienia” trolli—sprawia natomiast, że trudniej im zakłócać rozmowy innych internautów.
Jedność
W roku 1722, niewielka grupa morawskich chrześcijan, którzy mieszkali na terenie obecnych Czech, znalazła schronienie przed prześladowaniami w posiadłościach hojnego niemieckiego hrabiego. W ciągu czterech lat przybyło tam ponad trzysta osób. Zamiast jednak idealnej społeczności, utworzonej z prześladowanych uchodźców, w osadzie zapanowała niezgoda. Różne spojrzenia na chrześcijaństwo doprowadziły do podziałów. To, co ta mała grupa ludzi uczyniła, mogło wydawać się mało znaczącą decyzją, ale w rezultacie doprowadziło do niezwykłego przebudzenia. Członkowie społeczności zaczęli skupiać się na tym, w czym się zgadzali, zamiast na tym, co ich dzieli. Rezultatem stała się jedność.
Bez względu na koszt
Film Paweł, apostoł Chrystusa, pokazuje bezlitosne prześladowania pierwszych chrześcijan. Nawet drugoplanowe postacie dowodzą, jak niebezpiecznym było wyznawanie Jezusa. Zwróć uwagę na role, wymienione w końcowych napisach: „Pobita kobieta”, „Pobity mężczyzna”, „Chrześcijańska ofiara” 1, 2 i 3.
Cokolwiek czynimy
C. S. Lewis w książce Zaskoczony radością, wyznał, że nawrócił się na chrześcijaństwo w wieku 33 lat, „wierzgając, walcząc, obrażając się i rzucając spojrzeniami na wszystkie strony, by znaleźć drogę ucieczki”. Wbrew wewnętrznym oporom, wadom i przeszkodom, jakich doświadczał, Bóg przemienił go w odważnego i twórczego obrońcę wiary. Lewis głosił Bożą prawdę i miłość, pisząc poruszające eseje i nowele, które wciąż są czytane, studiowane i rozpowszechniane ponad 55 lat po jego śmierci. Jego życie odzwierciedlało przekonanie, że człowiek „nigdy nie jest zbyt stary, by wyznaczać sobie nowe cele i marzenia”.
Poskramiacze języka
Beryl Markham, autorka książki West with the Night, szczegółowo opisuje swoją pracę z zadziornym ogierem, którego musiała ujeździć. Było to dla niej szczególne wyzwanie. Bez względu na strategię, jaką przyjmowała, nie potrafiła w pełni okiełznać dumnego konia. Zaliczyła tylko jedno zwycięstwo nad jego upartą wolą.
Lepszy niż dotychczas
Katedra Notre Dame w Paryżu jest spektakularną budowlą. Jej architektura zapiera dech w piersiach, a witraże i przepiękne wnętrza są oszałamiające. Po wielu wiekach dominowania nad krajobrazem Paryża, kościół zaczyna się jednak rozpadać. Czas i skażenie pozostawiają po sobie ślady. Nadeszła chwila, aby tę nadzwyczajną budowlę naprawić.
Zła się nie ulęknę
W roku 1957 Melba Pattillo Beals została wybrana do dziewięcioosobowej grupy afroamerykańskich uczniów, którzy jako pierwsi mieli zintegrować się ze szkołą dla białych. W swoich wspomnieniach, wydanych w 2018 roku pt. „Nie będę się bała: moja historia życia wiary pod ostrzałem”, przedstawia dramatyczny opis niesprawiedliwości i przemocy, z którymi musiała się dzielnie zmagać każdego dnia jako piętnastoletnia uczennica.
Gdy wiemy kto wygra
Mój zwierzchnik jest wielbicielem koszykówki. W tym roku jego drużyna wygrała mistrzostwa kraju, i dlatego pewien pracownik wysłał mu SMS-a z gratulacjami. Problem jednak polegał na tym, że mój szef nie miał jeszcze szansy zobaczyć meczu na żywo! Był sfrustrowany, ponieważ poznał wynik przed obejrzeniem pojedynku. Przyznał jednak, że przynajmniej nie denerwował się, gdy pod koniec meczu był wyrównany wynik. Wiedział, kto wygrał!
Niebieskie linie
Na stokach narciarskich widnieją często niebieskie linie, namalowane sprayem na białej, śnieżnej powierzchni. Choć oznaczenia są prymitywne i mogą rozpraszać kibiców, są one istotne dla sukcesu i bezpieczeństwa zawodników. Farba jest dla nich przewodnikiem pokazującym najszybszą drogę zjazdu. Prócz tego, kontrast miedzy farbą i bielą śniegu pomaga im w ocenie odległości, co jest niezbędne dla ich bezpieczeństwa, gdy poruszają się z dużą prędkością.
Chodzenie do tyłu
Pewnego dnia natknąłem się na materiał brytyjskiej ekipy filmowej, która sfilmowała sześcioletnią Flannery O’Connor na jej rodzinnej farmie w roku 1932. Dziewczynka, która miała potem stać się uznaną pisarką, przyciągnęła uwagę ekipy filmowej, gdyż uczyła kurczaki chodzić do tyłu. Niezależnie od tego jak niecodzienny był jej wyczyn, uznałem, że ów mały wycinek jej historii może posłużyć za doskonałą metaforę. Flannery, ze względu na swoją literacką wrażliwość i duchowe przekonania, z całą pewnością spędziła 39 lat na „chodzeniu do tyłu”—myśląc i pisząc na przekór otaczającej ją kultury. Wydawcy i czytelnicy czuli się całkowicie zaskoczeni sposobem, w jaki przedstawiała biblijne tematy, wbrew powszechnym religijnym poglądom.