Chodząc w Duchu Świętym
Autor Malcolm Gladwell sugeruje, że każdy, kto chce stać się biegły w jakiejś umiejętności, musi poświęcić dziesięć tysięcy godzin. Najlepszym nawet artystom wszechczasów nie wystarczył sam talent, aby osiągnąć swój najwyższy poziom. Każdego dnia musieli zanurzać się w swoim rzemiośle i spędzać czas na wielogodzinnej pracy.
Jezus w szerszej perspektywie
Moja żona i ja mogliśmy pójść na randkę dzięki naszej wspaniałomyślnej przyjaciółce, która zaproponowała opiekę nad naszymi dziećmi. „Powinniście pójść w jakieś wyjątkowe miejsce!”—powiedziała. Będąc jednak praktyczną parą, poszliśmy do supermarketu. Kiedy wróciliśmy obładowani torbami, przyjaciółka zapytała, dlaczego nie poszliśmy w bardziej wyszukane miejsce. Odpowiedzieliśmy jej, że o wyjątkowości randki nie świadczy to, co robimy, ale z kim przebywamy.
Nasze błogosławieństwo, Jego miłość
Cztery lata temu pewna kobieta odniosła do recyklingu komputer swojego zmarłego męża, który wyprodukowany został w 1976 roku. Ważniejsze jednak od daty jest to, kto go skonstruował. Był to bowiem jeden z dwustu komputerów własnoręcznie zbudowanych przez założyciela firmy Apple, Steve’a Jobsa, i miał wartość około dwustu tysięcy funtów! Czasami znajomość prawdziwej wartości produktu oznacza świadomość, kto go stworzył.
Drugorzędni?
Po zakończeniu I wojny światowej, prezydent USA, Woodrow Wilson, uznany został za jednego z najpotężniejszych przywódców świata. Niewielu ludzi jednak wiedziało, że po silnym wylewie, jakiego doznał w roku 1919, to jego żona zajmowała się prawie każdą jego sprawą i decydowała, które kwestie powinny znaleźć się w centrum jego uwagi. Współcześni historycy uważają nawet, że to Edith Wilson pełniła rolę prezydenta Stanów Zjednoczonych.
Więcej niż woda
Jednym z moich pierwszych dziecięcych wspomnień z kościoła była sytuacja, gdy pastor chodził wzdłuż rzędów i zachęcał nas, abyśmy „pamiętali o wodzie chrztu”. Pamiętać o wodzie?—pytałem siebie. Jak można o niej pamiętać? Potem zaczął spryskiwać wszystkich wodą, co dla małego dziecka było jednocześnie ekscytujące i niejasne.
Siła zachęty
Gdy Benjamin West był małym chłopcem, próbował narysować swoją siostrę, ale skończyło się tylko na bazgrołach. Gdy matka zobaczyła jego dzieło, pocałowała go w głowę i powiedziała: „To przecież Sally!” Po latach West wyznał, że to właśnie ten pocałunek uczynił go artystą i wielkim amerykańskim malarzem. Zachęta to potężna rzecz!
Kim jesteśmy?
Nigdy nie zapomnę chwili, gdy zabrałem moją przyszłą żonę na spotkanie z rodziną. Moje starsze rodzeństwo zapytało ją z błyskiem w oku: „Co takiego widzisz w tym chłopaku?” Uśmiechnęła się i zapewniła ich, że dzięki Bożej łasce wyrosłem na człowieka, którego pokochała.
Nigdy nie jest za późno
Gdy moja teściowa doznała ataku serca, miała szczęście, gdyż natychmiast otrzymała medyczną pomoc. Jak później powiedział lekarz, jeśli interwencja następuje nie później niż piętnaście minut przed zawałem, udaje się przeżyć jednej trzeciej liczby pacjentów. Gdy interwencja następuje później, przeżywa tylko pięć procent.
Więcej niż czekanie
Policja postawiła zarzut pewnej kobiecie za lekkomyślną jazdę, gdyż zjechała z jezdni na chodnik, a potem z powrotem na jezdnię, bo nie chciała zaczekać aż uczniowie wysiądą ze szkolnego autobusu.
Niezrównane życie
Uczestnicy programu telewizyjnego udawali uczniów szkoły średniej, aby lepiej zrozumieć życie nastolatków. Odkryli, że media społecznościowe odgrywają główną rolę w ocenie ich własnej wartości. Jeden z uczestników zauważył, że „samoocena uczniów zależy od tego, ile „polubień” otrzymają pod zdjęciem”. Potrzeba akceptacji może czasami skłaniać młodych ludzi do ekstremalnych zachowań w Internecie.
Dzielenie się życiem
„Ja nie chcę się dzielić!”—zawodziło moje najmłodsze dziecko na myśl, że będzie musiało rozstać się z jednym z wielu swoich klocków lego. Zirytowałem się początkowo na jego niedojrzałość, ale zdałem sobie sprawę, że taka postawa nie ogranicza się tylko do wieku dziecięcego. Czyż zarówno moje życie jak i całe ludzkie doświadczenie nie jest jednym wielkim sprzeciwem wobec hojnego dzielenia się z innymi?
Wydawać dobry owoc
Widok z mojego okna w samolocie był uderzająco piękny: wąska wstążka dojrzewających pól pszenicy i sady wciśnięte pomiędzy dwie jałowe, pozbawione zieleni góry. Niżej w dolinie płynęła rzeka. Życiodajna woda, bez której nie byłoby owoców.