Autor

Wyświetl wszystkie
Poh Fang Chia

Poh Fang Chia

Jeden zabawny fakt z Twojego życia? – Nie jestem muzycznie wykształcony, ale w wieku 11 lat wykonywałem utwór Beethovena w Singapurze

Twoi ulubieni pisarze? – Przepadam za autorami rosyjskimi: Lew Tołstoj, Fiodor Dostojewski i Antoni Czechow. Lubię też A. W. Tozera i Raya Stedmana.

Artykuły Poh Fang Chia

Najszybsi piechurzy świata

Badania nad tempem miejskiego życia w 32 krajach wykazały, że w największym pośpiechu żyją ludzie w Singapurze. Średnio pokonują oni pieszo 20 metrów w 10,55 sekund. Nowojorczykom zajmuje to 12 sekund, a mieszkańcom afrykańskiego miasta Blantyre w Malawi – 31,60 sekund.

Ból zęba

Gdy byłem dzieckiem, często dokuczał mi ból zęba” – pisał C.S. Lewis w swoim klasyku p.t. Chrześcijaństwo po prostu: „Wiedziałem, że jeśli pójdę do matki” – kontynuował – „da mi coś na uśmierzenie bólu, abym mógł spać w nocy. Nie szedłem jednak do niej – a przynajmniej dopóty, dopóki ból nie zaczął mi doskwierać…Wiedziałem, że nazajutrz rano zabierze mnie do dentysty… Chciałem by ból natychmiast ustąpił, lecz było to niemożliwe bez trwałego naprawienia zęba”.

Zakłócenia

Moja siostra i ja z niecierpliwością czekałyśmy na wakacje na Tajwanie. Kupiłyśmy bilety na samolot i zarezerwowałyśmy pokój w hotelu. Dwa tygodnie przed wyjazdem moja siostra jednak dowiedziała się, że musi zostać w domu w Singapurze z powodu awaryjnej sytuacji. Czułyśmy się rozczarowane, że nasze plany się nie udały. Gdy Jezus wraz z uczniami miał do wykonania bardzo pilne zadanie, nagle pojawiła się przeszkoda (Ew. Marka 5:21-42). Umierała córka Jaira – przełożonego synagogi. Liczyła się każda minuta, a Jezus znajdował się w drodze do jego domu. I wtedy nagle zatrzymał się i zapytał: „Kto się dotknął szat moich?” (w. 30).

Serce jest ważne

Nasze serce bije z częstotliwością 70-75 uderzeń na minutę. Choć przeciętnie waży ono zaledwie 312 gramów, jeśli jest zdrowe, przepompowuje siedem i pół tysiąca litrów krwi przez 96 tysięcy kilometrów naczyń krwionośnych każdego dnia. Serce wytwarza codziennie wystarczającą ilość energii, by pchać ciężarówkę przez 32 kilometry. W ciągu całego życia pokonalibyśmy odległość z ziemi na księżyc i z powrotem. Zdrowe serce może dokonywać niezwykłych rzeczy i odwrotnie – jeśli źle funkcjonuje, powoduje zamieranie całego ciała.

Co kryje się w imieniu?

Mój znajomy napisał list do swojego synka, który dopiero co się urodził: „Drogi chłopcze! Twój tatuś i mamusia chcieliby, abyś znalazł Światłość i mocno się jej trzymał. Twoje chińskie imię brzmi xin xuan. Xin oznacza wierność, zadowolenie i prawość, a xuan – ciepło i światło”. Wraz z żoną bardzo starannie wybrali imię, które zgadzało się z oczekiwaniami jakie mieli w stosunku do chłopczyka.

Kto jest w centrum?

Ostatnio doświadczyłem czegoś w rodzaju „kopernikańskiego odkrycia”: Nie jestem w centrum wszechświata! Świat nie krąży wokół mnie. Nie porusza się w moim tempie, na moich warunkach, ani zgodnie z moimi preferencjami.

Strategia pustej twierdzy

Luo Guanzong, autor chińskiej powieści historycznej p.t. Romans trzech królestw, opisuje „strategię pustej twierdzy”. Polega ona na odwrotnej psychologii mającej na celu oszukanie przeciwnika. Gdy wojska królestwa Wei w liczbie 150 tysięcy żołnierzy dotarły do Xicheng, w którym stacjonowało niecałe dwa i pół tysiąca wojowników, odkryły one, że bramy miasta stoją otworem, a sławny taktyk wojskowy Zuge Liang, spokojnie gra na cytrze w obecności dwójki dzieci. Generał Wei, zaskoczony sceną, sądząc że jest to pułapka, dał rozkaz do odwrotu.

Kim jest bohater?

Lektura Księgi Sędziów, z jej bitwami i wojownikami, może czasami przypominać czytanie komiksów o wyczynach wielkich herosów. Mamy w niej Deborę, Baraka, Gedeona i Samsona. Na liście sędziów (lub wybawicieli) odnajdujemy również Otniela.

Żal kupującego

Czy doświadczyłeś kiedyś wyrzutów sumienia z powodu zakupów? Najpierw czuję się podekscytowany na myśl o nowym nabytku. Potem jednak ogarnia mnie uczucie żalu. Czy naprawdę tego potrzebuję? Czy słusznie wydałem pieniądze?

Brak apetytu

Gdy ostatnio zmagałem się z silnym przeziębieniem, utraciłem apetyt. Mogłem nic nie jeść przez cały dzień. Wystarczała mi sama woda. Wiedziałem jednak, że długo w ten sposób nie przeżyję. Musiałem odzyskać apetyt, gdyż moje ciało potrzebowało pokarmu.