Współdziałanie
Dlaczego ponad pięć milionów ludzi rocznie płaci pieniądze by przebiec kilka kilometrów trasy z przeszkodami, pokonując pionowe ściany, czołgając się po błocie i wspinając wewnątrz pionowej rury, z której leje się na nich woda? Niektórzy widzą w tym osobiste wyzwanie by pobić rekord wytrzymałości lub przezwyciężyć własny strach. Dla innych natomiast atrakcją jest walka zespołowa, gdy zawodnicy nawzajem sobie pomagają. Pewna osoba nazwała zawody „strefą bez oskarżeń”, gdy ludzie sobie obcy próbują wspierać się w dobiegnięciu do mety (Stephanie Kanowitz, The Washington Post).
Nasz pewny fundament
Przez wiele lat mieszkańcy naszego miasta budowali i kupowali domy na terenach zagrożonych osuwaniem się ziemi. Niektórzy z nich byli świadomi ryzyka niestabilnego gruntu, a innym nikt o tym nie powiedział. „Czterdzieści lat ostrzeżeń geologów oraz przepisy miejskie zapewniające bezpieczne budowanie domów” pominięto lub zignorowano (The Gazette, Colorado Springs, 27 kwietnia, 2016). Widoki z wielu willi były przepiękne, lecz grunt pod nimi groził katastrofą.
Problem z dumą
Ludzie, którzy osiągają nadzwyczajną sławę lub uznanie jeszcze przed śmiercią, często określani są jako „chodzące legendy”. Pewien znajomy, który zawodowo grał w koszykówkę, powiedział mi, że w świecie sportu spotkał wiele osób będących „legendą we własnej głowie”. Pycha zniekształca nasz własny obraz, podczas gdy pokora daje nam realistyczne spojrzenie na samych siebie.
Jak małe dziecko
Wiele lat temu, gdy skończyliśmy modlitwę z naszą dwuletnią córeczką przed położeniem jej do łóżka, zostaliśmy zaskoczeni jej pytaniem: „Mamusiu, gdzie jest Jezus?”
Opóźnienia
Awaria globalnego systemu komputerowego sprawia, że odwoływane są loty samolotów, a setki tysięcy pasaże rów koczują na lotniskach. W czasie burz śnieżnych liczne wypadki samochodowe doprowadzają do zamknięcia autostrad. Osoba, która obiecuje, że „natychmiast” napisze odpowiedź, zawodzi. Opóźnienia mogą wywoływać złość i frustrację. Jako wyznawcy Jezusa, mamy jednak przywilej korzystania Jego pomocy.
Poszukiwanie jedności
Gdy dorastałem w latach pięćdziesiątych zeszłego wieku, nigdy nie kwestionowałem rasizmu ani segregacji obecnych w codziennym życiu miasta, w którym mieszkaliśmy. W szkołach, restauracjach, środkach transportu i poszczególnych dzielnicach, ludzie o różnym kolorze skóry byli od siebie oddzielani.
Jedno imię
Kleopatra, Galileusz, Szekspir, Elvis, Pele. Są oni wszyscy tak znani, że aby ich rozpoznać, wystarczy wymienić tylko samo imię lub nazwisko. Stali się sławni w dziejach za to, kim byli i czego dokonali. Istnieje jednak jeszcze inne imię, które znacznie je wszystkie przewyższa!
Skończona praca
Pod koniec roku odczuwamy ciężar niedokończonych zadań. Obowiązki w domu i w pracy wydają się nie mieć końca, a te, których nie wykonaliśmy, przekładamy na jutro. Są jednak chwile w naszej wędrówce wiary, gdy powinniśmy się zatrzymać i cieszyć Bożą wiernością i wykonaną pracą.
Cicha noc duszy
Na długo zanim Joseph Mohr i Franz Gruber stworzyli znaną kolędę Cicha noc, Angelus Silesius napisał:
Więcej niż bohater
Gdy wielbiciele Gwiezdnych Wojen na całym świecie niecierpliwie oczekują na ósmy odcinek pt. „Ostatni Jedi”, ludzie analizują zdumiewający sukces filmu sięgający roku 1977. Frank Pallotta, dziennikarz pracujący dla CNN Money, powiedział, że Gwiezdne Wojny przemawiają do osób, które tęsknią za „nową nadzieją i siłą dobra w czasach, gdy świat potrzebuje bohaterów.”
Siła empatii
Włóż na siebie kombinezon R70i, a natychmiast poczujesz się o czterdzieści lat starszy, doświadczając pogorszenia wzroku, utraty słuchu i obniżonej mobilności. Symulator starości został zaprojektowany, by pomóc opiekunom w lepszym zrozumieniu pacjentów. Geoffrey Fowler, korespondent Wall Street Journal, włożył go na siebie i napisał: „Niezapomniane, a czasami nawet przygnębiające przeżycie rzuca światło nie tylko na starzenie się, lecz pokazuje również, jak wirtualna rzeczywistość może nauczyć nas empatii i kształtować postrzeganie otaczającego nas świata.”
Skrzydlate nasiona
Gdy nasze dzieci były małe, lubiły łapać nasiona, które kręciły się jak śmigła helikoptera, spadając na ziemię z klonów naszego sąsiada. Celem nasion nie jest latanie, lecz spadanie na glebę i rozwinięcie się w drzewo.