Oddając wszystko
John F. Kennedy, jako nowowybrany prezydent Stanów Zjednoczonych, podczas inauguracyjnego przemówienia zwrócił się do Amerykanów z następującym wyzwaniem: „Nie pytajcie co wasz kraj może dla was zrobić. Pytajcie co wy możecie zrobić dla kraju”. Było to kolejne wezwanie obywateli by poświęcili własne życie na rzecz służby innym. Jego słowa zainspirowały przede wszystkim synów i córki tych, którzy służyli narodowi podczas wojny.
Moje miejsce
Na pojęcie zwane moim miejscem, składają się tysiące chwil, zdarzeń i ludzi. Przypomina to wzorzystą tapetę. To więcej niż dom. Moje miejsce to coś, gdzie zbiegają się znaczenie, poczucie przynależności i bezpieczeństwa i odbywa się to dzięki najlepszym wysiłkom i bezwarunkowej miłości. Takie miejsce wiąże się ze wspomnieniami w głębiach naszej duszy. Nawet, gdy nasze najdroższe miejsce na Ziemi nie jest doskonałe, jego wpływ na nas jest ogromny, niemal magnetyczny.
Zmieniony punkt widzenia
Moja żona lubi wcześnie wstawać z łóżka, zanim obudzą się inni domownicy i czytać Biblię oraz modlić się. Ostatnio usiadła na swoim ulubionym krześle i zobaczyła zaśmiecona kanapa, którą ‚ktoś’ zostawił w takim stanie, po oglądaniu poprzedniego wieczora meczu w telewizji. Wpierw ją to zaskoczyło, a następnie poczuła (z mojego powodu) uzasadnioną złość, co skutecznie zburzyło naszą poranną harmonię.
Gdy inni nie przebaczają
Jadłem kiedyś obiad z dwoma mężczyznami, którzy powierzyli swoje życie Jezusowi przebywając w więzieniu. Młodszy z nich był przygnębiony brakiem przebaczenia ze strony rodziny, którą okradł.
Opowiedzieć właściwą historię
Po amerykańskiej Wojnie Secesyjnej, w latach (1861–1865), generał wojsk Unii, Lew Wallace, pełnił funkcję gubernatora terytoriów Nowego Meksyku, które nie były jeszcze stanem USA. Jego służba wymagała kontaktów z wieloma postaciami tworzącymi niemal mityczną historię ‚Dzikiego Zachodu’, między innymi, z Billy the Kidem oraz szeryfem Patem Garretem. To właśnie tam Wallace napisał powieść Ben Hur, obwołaną przez niektórych ‚najbardziej wpływową książką chrześcijańską XIX wieku’.
Zapachy ze stajni
Stajnia? Cóż za miejsce narodzin Mesjasza! Woń i odgłosy zwierzęcej zagrody były pierwszymi ludzkimi doświadczeniami Zbawiciela. Jak inne dzieci, płakał być może na odgłosy zwierząt i obcych ludzi odwiedzających jego tymczasową kołyskę. Jeśli to prawda, to były to pierwsze z jego licznych łez. Jezus miał poznać ludzki żal i smutek, wątpliwości swoich braci i rodziny odnośnie Jego osoby oraz ból matki patrzącej na Jego tortury i śmierć.
Inny bohater świąt
Rola Józefa w historii Bożego Narodzenia nigdy nie miała dla mnie większego znaczenia. Gdy zostałem mężem i ojcem, zacząłem jednak doceniać jego czuły charakter. Zanim bowiem dowiedział się w jaki sposób Maria zaszła w ciążę, postanowił, że nie będzie jej robił wstydu, ani karał za niewierność (Ew. Mateusza 1:19).
Przezwyciężanie goryczy
Podczas II wojny światowej, mieszkająca w Holandii rodzina Corri ten Boom była właścicielem przedsiębiorstwa produkującego zegarki. W aktywny sposób angażowała się również w ochronę żydów. Pewnego dnia cała rodzina została wysłana do obozu koncentracyjnego. Po dziesięciu dniach pobytu zmarł ojciec Corrie. Po pewnym czasie zmarła również jej siostra Betsie. Gdy obydwie siostry przebywały razem w obozie, wiara Betsie dodawała sił Corrie. Wiara ta doprowadziła do tego, że Corrie przebaczyła nawet brutalnym mężczyznom, którzy służyli w obozie jako strażnicy.
Czy Bóg się troszczy?
Minnie i George Lacy stanęli w obliczu pytania: „Czy Jezusa wystarczy? Czy nasza relacja z Chrystusem pomoże nam przetrwać? Czy wystarczy żebyśmy chcieli dalej żyć? Czy On się o nas troszczy?” Gdy w roku 1904 pracowali jako misjonarze, ich najmłodsza córka zapadła na chorobę. Potem, w krótkich odstępach czasu, cała piątka dzieci zmarła na szkarlatynę. Żadne z nich nie dożyło Nowego Roku. George Lacy, w swoim liście do zarządu misji, napisał o ich wielkim osamotnieniu i rozpaczy: „Czasami wydaje się nam, że jest to ponad nasze siły”. Potem jednak dodał: „Pan jest z nami i pomaga nam we wspaniały sposób”. W najbardziej mrocznych chwilach odkryli, że Jezus jest tuż obok nich i we wszystkim im wystarcza.
Chowając się przed Bogiem
Gdy nasza córka była za mała by chodzić lub raczkować i chciała mieć spokój lub postąpić po swojemu, wymyśliła sposób chowania się przed ludźmi. Po prostu zamykała oczy. Uważała, że jeśli kogoś nie widzi, to druga osoba również nie może jej zobaczyć. Wykorzystywała swoją taktykę, gdy siedziała w foteliku samochodowym lub w swoim wysokim krzesełku, gdy nie smakowało jej jedzenie. Zachowywała się podobnie, gdy kazaliśmy jej iść spać.
Opowiadając Jego historię
Gdy znany pisarz, Studs Terkel, szukał tematu do nowej książki, jeden z jego przyjaciół zasugerował by zajął się śmiercią. Gdy autor z początku się sprzeciwiał, myśl stopniowo zaczęła w nim dojrzewać, a jej głos stał się aż nadto realny, gdy zmarła jego sześćdziesięcioletnia żona. Książka stała się teraz jego osobistym poszukiwaniem – pragnieniem poznania tego, co istnieje w zaświatach, dokąd odeszła najbliższa mu osoba. Jej stronice są wymownym przypomnieniem naszych własnych poszukiwań Jezusa oraz pytań i wątpliwości związanych z wiecznością.
Skinienie głową
Ruch na drodze był bardzo duży i każdy czuł się poirytowany, zwłaszcza że popołudnie było bardzo skwarne. Zauważyłem, że jeden z samochodów z dwoma młodymi mężczyznami w środku czekał by włączyć się do ruchu po wyjeździe z restauracji. Pomyślałem sobie, że kierowca przede mną jest bardzo życzliwy, gdyż ustąpił im miejsca.