Nie bój się!
Prawie za każdym razem, gdy w Biblii pojawia się anioł, pierwsze słowa, które wypowiada to: „Nie lękajcie się!” Nic dziwnego. Kiedy świat nadprzyrodzony kontaktuje się z planetą ziemią, zwykle sprawia, że ludzie ze strachu padają na twarz. Ewangelista Łukasz mówi jednak o objawieniu się Boga pod postacią, która nie przeraża. Jezus, urodzony pośród zwierząt, położony w żłóbku, to Bóg pod postacią, której nie musimy się obawiać. Co może być mniej przerażające niż noworodek?
Gdy przemawia Bóg
W księdze Hioba możemy znaleźć niemal wszystkie argumenty, dlaczego na świecie istnieje cierpienie. Argumentacja jednak niewiele pomaga Hiobowi. Jego kryzys dotyczy bowiem bardziej relacji niż zwątpienia. Czy potrafi zaufać Bogu? Nade wszystko pragnie jednego: objawienia się Osoby, która wytłumaczy mu jego nędzny los. Pragnie spotkać samego Boga twarzą w twarz.
Przerwanie milczenia
Pod koniec Starego Testamentu Bóg zdaje się ukrywać. Przez czterysta lat Żydzi czekają i zastanawiają się. Pan jest pozornie bierny, obojętny i głuchy na ich modlitwy. Została im tylko jedna nadzieja: pradawna obietnica przyjścia Mesjasza. Od niej uzależniali wszystko. I wtedy zdarzyła się rzecz doniosła: pojawiła się wieść o narodzinach dziecka.
Dobra ziemia
Gdy statek kosmiczny Apollo 8 krążył wokół księżyca w roku 1968, astronauta Bill Anders opisywał rozpościerający się przed nim widok. Określił go jako „złowieszczy horyzont . . . surowe i nieatrakcyjnie wyglądające miejsce”. Potem załoga na zmianę czytała obserwującej ich ludzkości I Księgę Mojżeszową 1:1-10. Gdy dowódca Frank Borman przeczytał werset 10—„I widział Bóg, że to było dobre”—przed rozłączeniem się wypowiedział słowa: „Niech Bóg was wszystkich błogosławi na dobrej ziemi.”
Budowanie społeczności
„Społeczność” jest miejscem, w którym żyje osoba, z którą nigdy nie chciałbyś przebywać—mówi Hery Nouwen. Najczęściej otaczamy się ludźmi, z którymi najbardziej chcemy przebywać. Tworzymy wówczas klub lub klikę, a nie społeczność. Klub może stworzyć każdy. Aby jednak założyć społeczność, potrzebna jest łaska, wspólna wizja i ciężka praca.
Łaska doskonała
Nauczanie Jezusa o absolutnych ideałach oraz o absolutnej łasce wydają się ze sobą sprzeczne.
Twarz Boga
Spora część mojej pisarskiej działalności dotyczyła problemu cierpienia. Nieustannie wracałem do tych samych pytań, jakbym stale badał palcami niegojącą się ranę. Dostaję listy i maile od czytelników moich książek a ich smutne historie nadają ludzkiej twarzy moim wątpliwościom. Pamiętam pastora młodzieżowego, który zatelefonował do mnie po tym, jak dowiedział się, że jego żona i córeczka umierają na AIDS z powodu transfuzji zainfekowaną krwią. „Jak mam teraz opowiadać młodzieży o kochającym Bogu?”—zapytał.
Czy jestem ważny?
Stoję w kolejce do kasy w miejscowym supermarkecie i rozglądam się. Widzę nastolatków z ogolonymi głowami i kolczykami w nosie przeszukujących półki z chipsami, młodego biznesmena kupującego stek, szparagi i słodkie ziemniaki. Widzę również starszą kobietę dumającą nad brzoskwiniami i truskawkami. Czy bóg zna wszystkich tych ludzi z imienia?—pytam sam siebie. Czy naprawdę są dla niego ważni? Stwórca wszechrzeczy jest również Stwórcą wszystkich ludzkich istot i każdy z nas jest wart Jego indywidualnej uwagi i miłości. Bóg zademonstrował swoją miłość w sposób osobisty na izraelskich wzgórzach, a w końcu na krzyżu.
Wzajemna pomoc
Ciało Chrystusa jest tajemniczym wyrażeniem pojawiającym się w Nowym Testamencie ponad trzydzieści razy. Posługiwał się nim w szczególności apostoł Paweł, gdy opisywał kościół. Jezus po swoim wniebowstąpieniu przekazał misję niedoskonałym i nieudolnym mężczyznom i kobietom. Przyjął rolę głowy kościoła, pozostawiając funkcje ramion, nóg, uszu, oczu i głosu niekompetentnym uczniom—oraz Tobie i mnie.
Bez lęku
Prawie za każdym razem, gdy w Biblii pojawia się anioł, jego pierwsze słowa to: „Nie bój się” (Daniela 10:12, 19; Ew. Mateusza 28:5; Objawienie św. Jana 1:17). Nie ma w tym nic dziwnego. Gdy świat nadprzyrodzony kontaktuje się z planetą ziemią, zwykle zostawia ludzkich obserwatorów na twarzach i w śmiertelnym strachu. Ewangelista Łukasz opowiada o Bogu i Jego pojawieniu się na ziemi w postaci, która nie przeraża. W Jezusie, narodzonym w stajni i położonym w żłobie do karmienia zwierząt, Bóg w końcu znajduje sposób zbliżenia się do człowieka bez zastraszania go. Co mogłoby być mniej przerażającego niż nowonarodzone niemowlę?
Zachowując wiarę
Kuszącą rzeczą jest traktowanie wiary jako pewnego rodzaju magicznej formuły. Jeśli ją wystarczająco opanujemy, staniemy się bogaci, zdrowi i zadowoleni z życia, mając automatycznie odpowiedzi na wszystkie modlitwy. Życie jednak tak nie funkcjonuje. Na dowód tego autor Listu do Hebrajczyków przypomina nam w poruszających słowach, co oznacza „prawdziwa wiara”, przyglądając się życiu niektórych starotestamentowych olbrzymów wiary (Hebrajczyków 11).
Siatka zabezpieczająca
Przez wiele lat rozmyślałem nad treścią Kazania na Górze (Ew. Mateusza 5-7) jako wzorcem ludzkiego postępowania, standardem, którego praktycznie nikt nie jest w stanie spełnić. Nie było to jednak trafne odczytanie jego przesłania. Jezus wygłosił je bowiem nie po to, żeby nas frustrować, ale, żeby powiedzieć jaki jest Bóg.