Hotel Korona
W 2020 roku jeden z hoteli w Jerozolimie otrzymał nazwę „Hotel Korona”. Rząd przeznaczył go dla pacjentów wracających do zdrowia po przebyciu COVID-19. Hotel stał się znany jako miejsce radości i jedności w trudnych chwilach. Ponieważ jego mieszkańcy już przebyli chorobę, czuli się wolni, by wspólnie śpiewać, tańczyć i śmiać się. W kraju, w którym istnieją duże napięcia między różnymi grupami politycznymi i religijnymi, wspólny kryzys stworzył przestrzeń, w której ludzie mogli nauczyć się wzajemnego szacunku, a nawet zostać przyjaciółmi.
Nieustraszona miłość
Są obrazy tak potężne, że nigdy nie można o nich zapomnieć. Jednym z nich jest zdjęcie zmarłej księżnej Walii—Diany. Na pierwszy rzut oka scena wygląda prozaicznie: uśmiechnięta przyjaźnie kobieta podaje dłoń jakiemuś mężczyźnie. Za sytuacją kryje się jednak niesamowita historia.
Boże sposoby odnowy
Jedną z najbardziej wzruszających chwil w musicalu The Greatest Showman jest piosenka „From Now On”. Pojawia się ona a w momencie, gdy główny bohater dochodzi do bolesnego wniosku, że zranił swoją rodzinę i przyjaciół. Celebruje ona jego przemianę i radość z powrotu do domu. Bohater przekonuje się, że to, co ma, jest czymś więcej niż potrzebuje.
Boża ochrona
Igły, mleko, grzyby, windy, porody, pszczoły, pszczoły w mikserze—to tylko niektóre z fobii pana Adriana Monka, detektywa i postaci tytułowej programu telewizyjnego Monk. Gdy jednak on i jego rywal, Harold Krenshaw, zostają zamknięci w bagażniku samochodowym, Monk doświadcza przełomu, który pozwala mu wykreślić przynajmniej jeden lęk ze swojej listy, a mianowicie klaustrofobię.
Właściwe słowa
W ostatnim czasie niektórzy autorzy zaczęli zachęcać ludzi wierzących do świeżego spojrzenia na ‘słownictwo’ wiary. Jeden z nich podkreślił, że wyrażenia bogate teologicznie mogą stracić swoją moc oddziaływania, gdyż ich spowszednienie i nadmierne wykorzystywanie sprawia, że przestajemy odczuwać głębię ewangelii i potrzebę Boga. Gdy tak się dzieje—zasugerował—musimy zacząć uczyć się języka wiary „od zera”, rezygnując z własnych poglądów, dopóki na nowo nie odkryjemy ewangelii.
Najgorszy moment
„Jest znośna, ale nie na tyle przystojna, by mnie skusić”. To zdanie, wypowiedziane przez pana Darcy’ego w powieści Jane Austin „Duma i uprzedzenie”, wywarło na mnie wielki wpływ. Jest ono powodem, dla którego nigdy tej książki nie zapomnę. Po przeczytaniu tego jednego zdania stwierdziłam, że już nigdy nie polubię pana Darcy.
Mali, ale potężni
Na Pustyni Sonora w Ameryce Północnej zdarzają się noce, gdy słychać na niej słabe, wysokie wycie. Nigdy byśmy nie podejrzewali, że jego źródłem jest mała, lecz silna mysz pasikoniszka wyjąca do księżyca, aby zaznaczyć swoje terytorium.
Niewyobrażalne obietnice
W chwilach największej porażki łatwo jest uwierzyć, że straciliśmy szansę na sensowne i wartościowe życie, i że jest już dla nas za późno. Elias opisał uczucia, jakie nim targały, podczas odbywania kary w więzieniu: „Złamałem... przyrzeczenie, zaprzepaściłem swoją własną przyszłość i obietnicę tego, kim mógłbym być”.
Przyszłość z przebaczeniem
Kiedy Republika Południowej Afryki pokonała długą drogę od rządów apartheidu do demokracji, stanęła przed trudnym pytaniem: jak poradzić sobie z przestępstwami, popełnionymi w czasach segregacji rasowej? Rząd nie mógł przecież zignorować przeszłości, ale nałożenie surowych kar na winnych tylko pogłębiłoby podziały. Desmond Tutu, pierwszy czarnoskóry anglikański arcybiskup RPA, wyjaśnił w swojej książce pt. Nie ma przyszłości bez przebaczenia: „Mogliśmy wymierzyć sprawiedliwość i mieć cały kraj w zgliszczach”.
Pożyteczna pokusa
Piętnastowieczny zakonnik i teolog niemiecki Thomas à Kempis w swojej słynnej książce „O naśladowaniu Chrystusa” przedstawił problem pokusy w nieco zaskakujący sposób. Zamiast skupiać się na bólu i trudnościach, do których prowadzi pokuszenie, napisał, że „jest ono pożyteczne, ponieważ może uczynić nas pokornymi, oczyścić nas i czegoś nauczyć”. Wyjaśnił potem: „Kluczem do zwycięstwa jest prawdziwa pokora i cierpliwość; dzięki nim pokonujemy wroga”.
Targani wiatrem
Gdy podzieliłam się z przyjaciółką moją emocjonalną huśtawką po stresującym tygodniu, uważnie mnie wysłuchała. Potem powiedziała mi, abym wyjrzała przez okno i popatrzyła na jesienne, pomarańczowo-złote kolory drzew i na kołyszące się na wietrze gałęzie.
Sekret zaspokojenia
Czasami podejrzewam, że mój kot cierpi na syndrom FOMO (lęk przed tym, co nas omija). Gdy wracam do domu z zakupami, przybiega do mnie, by sprawdzić ich zawartość. Gdy kroję warzywa, staje na tylnych łapach, przygląda się produktom i błaga mnie, bym się nimi podzieliła. Gdy jednak częstuję go tym, czego sobie zażyczył, szybko traci zainteresowanie i odchodzi z uczuciem znudzonego rozgoryczenia.