Oto jest dzień
Maggie, nasza wnuczka w wieku przedszkolnym i Katie, jej młodsza siostrzyczka, wytaszczyły na podwórko kilka koców, z których postanowiły zbudować namiot do zabaw. Po pewnym czasie ich mama usłyszała, jak woła ją Maggie.
Chwile samotności z Bogiem
W kościelnej salce, gdzie pomagałam, panował poranny rwetes. Kilkanaścioro małych dzieci gaworzyło i bawiło się. Działo się tak wiele, że zrobiło się gorąco. Postanowiłam więc uchylić drzwi. Pewien chłopczyk potraktował to jako szansę ucieczki. Gdy uznał, że nikt się nie patrzy, wykradł się po cichu na zewnątrz. Gdy za nim wybiegłam, wcale się nie zdziwiłam, gdy zobaczyłam, że zmierza prosto w ramiona swojego taty.
Sygnet
Gdy poznałam pewnego cudzoziemca, zauważyłam, że mówi wytwornym angielskim i nosi na małym palcu pierścień. Później dowiedziałam się, że nie była to tylko biżuteria. Widniała bowiem na nim rodzinna historia w postaci wygrawerowanego herbu.
W okowach miłości
W czerwcu 2015 roku służby miejskie Paryża usunęły 45 ton kłódek z poręczy mostu dla pieszych zwanego Pont des Arts. W romantycznym geście pary grawerowały na nich swoje inicjały, przyczepiały do poręczy, zatrzaskiwały je, a kluczyki wrzucały do Sekwany.
Dziekuje Ci
Danke, dass Sie uns mitgeteilt haben, wie Gott in Ihrem Leben wirkt.
Alle Beiträge werden vor der Veröffentlichung überprüft.
Vergessen Sie nicht, auf unsere Facebook-Seite zu gehen und "Gefällt mir" zu drücken. So halten wir Sie gerne über die Arbeit von Our Daily Bread Ministries auf dem Laufenden.
Moc prostych słów
Goście w szpitalnej sali mojego ojca co chwilę wybuchali chrapliwym śmiechem. Byli to dwaj kierowcy tirów, były piosenkarz muzyki country i western, rzemieślnik, dwie kobiety z okolicznych farm oraz ja.
Punktualność
Czasami żartuję, że napiszę książkę pt. Punktualność. Ci, którzy mnie znają, uśmiechają się, gdyż wiedzą, że często się spóźniam. Wyjaśniam im, że moje spóźnianie się wynika z optymizmu, a nie z niechęci do poprawy. W optymistyczny sposób trzymam się błędnego przekonania, że „tym razem” będę w stanie zrobić więcej i w krótszym czasie niż dotychczas. Tak jednak się nie dzieje i wszystko kończy się tym, że muszę kolejny raz przepraszać za spóźnienie.
Radość dla wszystkich
W ostatnim dniu konferencji chrześcijańskich wydawców w Singapurze, 280 uczestników z 50 krajów zebrało się na placu przed hotelem by zrobić sobie grupowe zdjęcie. Stojący na balkonie fotograf stosował wiele różnych ujęć, ustawiając aparat pod różnym kątem. W końcu powiedział: „To już koniec”. Jakiś głos z tłumu krzyknął z ulgą: „Raduj się świecie!” Ktoś natychmiast odpowiedział śpiewem: „Przyszedł Pan”. Wkrótce dołączyli się inni. Cała grupa odśpiewała znaną kolędę w pięknej harmonii. Był to wzruszający widok jedności i radości, której nigdy nie zapomnę.
Święta w niewoli
Martin Niemoller, wybitny pastor niemiecki, spędził prawe osiem lat w obozach koncentracyjnych, gdyż otwarcie sprzeciwił się Hitlerowi. W wigilię Bożego Narodzenia 1944 roku Niemoller wypowiedział następujące słowa nadziei do współwięźniów w Dachau: „Moi drodzy przyjaciele! W te święta . . . szukajmy w dziecięciu z Betlejem Tego, który przyszedł do nas by nieść wraz z nami bardzo ciążące nam brzemię . . . Sam Bóg zbudował pomost między sobą a nami! Nawiedziło nas światło z wysokości!”